Sum pożera ryby o miękkim ciele, a mimo to równie często chwyta przynętę wykonaną z twardego materiały jak choćby metal. Łowiący miękkimi przynętami jest w lepszej sytuacji, ale łowiący twardymi też zaliczy rybę życia.
Nie ma w tym żadnej sprzeczności, dobrze łowi i guma, i metalowa twarda wahadłówka. Sum jest zaciekawiony pracą sztucznej „ofiary” do ostatniego ułamka sekundy przed pochwyceniem, gdy zaś przynęta znajdzie się w jego paszczy przewagę zyskuje guma, ponieważ jej twardość drapieżnikowi przypomina do złudzenia ciało ofiary, czyli ryby. Często ten dodatkowy kawałeczek sekundy trzymania przynęty w paszczy pozwala wędkarzowi dociąć rybę. Mimo tej zalety sumy wciąż skutecznie łowi się wahadełkiem, w tym przypadku wahadłówką wyposażoną w odpowiednią kotwicę (haczyk). Nie ma co przemilczać faktu, że spinningiści właśnie od wahadłówki zaczynali przygodę z sumem i do dzisiaj wielu starszych kolegów o kiju pozostało wiernymi wahadłówkom. Dlaczego mniejszość wędkarzy używa tej przynęty? Odpowiedź na to pytanie zapewne ma wartość strategiczną dla producenta tych przynęt, więc odstawmy sprawy biznesu na bok. Moim zdaniem, wahadłówkę prowadzi się nieco trudniej niż popularną gumę i to właśnie guma jest uniwersalna – rozmiar (a nawet kolor i sposób uzbrojenia) np. rippera skutecznego na średniej wielkości suma wystarcza do złowienia bolenia, sandacza, dużego okonia, szczupaka. Guma o tej samej wadze co wahadłówka bez trudu przebija się przez nurt i dotyka dna (to najrybniejsza strefa), z wahadłówką już tak dobrze nie ma. I to są podstawowe różnice działające na korzyść gumy, lub jak to woli na niekorzyść wahadłówki.
Drugą grupą twardych jak cegła przynęt są woblery. O ile wobler wykonany z drewna lipy i utwardzany wieloma powłokami specjalnych lakierów możemy uznać za twardy, to użycie go będzie ryzykowne i odradzam sumowanie tym wabikiem, ponieważ ten drapieżnik błyskawicznie zdemoluje nam lipowe cacuszko (równie dobrze może to zrobić duży sandacz). Chcąc być skutecznym, musimy używać dobrze zrobione, twarde, niemal pancerne woblery z solidnym stelażem – jeden drut musi łączyć kotwice i linkę przy wędce. Wspominam tutaj o tym, ponieważ nie tak dawno na rynku pojawił się wobler na duże ryby, w którym zaczep do linki (żyłki lub plecionki) umocowany był tylko na sterze, a z kolei ani ster, ani zaczep do linki nie były połączone ze stalowym stelażem w korpusie (a jedynie klejem połączono go z korpusem). Wskutek wadliwej konstrukcji wielu wędkarzy straciło rybę już w chwili zacięcia – ster odpadał pozostając z linką i wędką, a korpus woblera pozostawał w paszczy odpływającej ryby. Taka konstrukcja jest znakomitym przykładem woblerowego bubla, bardzo szkodliwego dla ryb. Woblery Salmo są konstruowane i wykonywane ze znawstwem, więc takiego bubla nigdy się nie doczekamy w wykonaniu tego producenta. I całe szczęście, bo potrzebujemy woblerów zaufanych, pewnych.
W tych rozważaniach nie mogę ominąć obrotówek, to niezwykle skuteczny typ przynęty. Także na suma znajdzie się kilka obrotówek. W zasadzie do złowienia suma nie potrzeba jakiejś szczególnej obrotówki, powinna być mocna i wytrzymała by wędkarz wygrał pojedynek z walecznym i silnym sumem. Kto wie, korzystając z oferty obrotówek Dragona może będzie łatwiej dotrzeć do stanowisk rzecznych sumów, niż mając do dyspozycji tylko wahadłówki czy woblery. W sukurs przychodzą nam mocarne obrotówki przeznaczone do łowienia troci i łososi, nie dość, że przygotowane są do walki z silną rybą, to jeszcze oferowane w rozległej gamie wagowej, jak znalazł potrzebnej do obłowienia stanowisk suma w dużej rzece.
Waldemar Ptak
web
